Καθημερινά ξυπνάω πολύ νωρίς, να προφτάσω τον ήλιο στο γραφείο που παίζει πίσω από τα παράθυρα και πίνουμε μαζί τον πρώτο καφέ της ημέρας.
Μια γενναία ρουφηξιά να φτάσει στο μεδούλι, να μου δώσει μια γερή σπρωξιά, να σπάσουν και να κολλήσουν όλες οι ψηφίδες μέσα μου, όλοι οι παλιοί και οι όχι και τόσο παλιοί λογαριασμοί.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ! Ο δεκάχρονος γιος της γειτόνισσας εδώ και μέρες την παρακαλάει να πάνε στο περιβόλι στο…
Το πάει για βροχή, σκέφτηκε, κοιτώντας από το παράθυρο. Πρέπει να μαγειρέψει κάτι γρήγορο, να ξανακοιτάξει το έγγραφο που πρέπει…
Περίεργο βράδυ Σαββάτου, πληκτρολογώ, χαζεύω μια τα ταβάνια μια έξω από το παράθυρο, απάθεια μέσα στην αστάθεια, σκέψεις πολλές, τι…
‘Να κοιτάς στα μάτια και να μιλάς στην καρδιά!” Το να ζητάς συνέχεια εκλογές και να ευαγγελίζεσαι το ιδανικό, ενώ…
Φορέσαμε τα κοντομάνικα, μπρατσάκια έξω, λοιπόν, και το μυαλό να ασφυκτιά, όπως ο κισσός στις ρωγμές τοίχου σε ακάλυπτο πολυκατοικίας,…
Γύρω μας πολλοί περί πολλού και αφ’υψηλού, λίγοι στην ψυχή, τσιγκούνηδες στα αισθήματα και με άποψη επί παντός επιστητού στη…
