Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο The Cradle, ο κορυφαίος στρατηγός μακροοικονομίας της Ρωσίας επικρίνει τον αργό ρυθμό χρηματοοικονομικής μεταρρύθμισης της Μόσχας και προειδοποιεί ότι δεν θα υπάρξει νέο παγκόσμιο νόμισμα χωρίς το Πεκίνο.
Η έδρα της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής (ΕΟΚ) στη Μόσχα, που συνδέεται με την Οικονομική Ένωση της Ευρασίας (EAEU) είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο κρίσιμους κόμβους του αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου.
Εκεί με υποδέχτηκε ο Υπουργός Ένταξης και Μακροοικονομίας Sergey Glazyev – ο οποίος είχε προηγουμένως συνέντευξη από το The Cradle – για μια αποκλειστική, εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με τη γεωοικονομία της πολυπολικότητας.
Μαζί με τον Γκλάζιεφ ο ανώτατος οικονομικός του σύμβουλος Ντμίτρι Μιτιάεφ, ο οποίος είναι επίσης γραμματέας του συμβουλίου επιστήμης και τεχνολογίας της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής (ΕΟΚ). Η ΕΑΕΕ και η ΕΟΚ αποτελούνται από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και την Αρμενία. Ο όμιλος ασχολείται επί του παρόντος με τη σύναψη μιας σειράς συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με κράτη από τη Δυτική Ασία έως τη Νοτιοανατολική Ασία.
Η συνομιλία μας ήταν χωρίς σενάριο, χωρίς ροή και κατευθείαν στο θέμα. Είχα προτείνει αρχικά ορισμένα σημεία συζήτησης που περιστρέφονται γύρω από τις συζητήσεις μεταξύ της ΕΑΕΕ και της Κίνας σχετικά με το σχεδιασμό ενός νέου νομίσματος βασισμένου σε χρυσό/εμπορεύματα, παρακάμπτοντας το δολάριο ΗΠΑ, και πώς θα ήταν ρεαλιστικά δυνατό να υπάρξει η EAEU, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), και BRICS+ να υιοθετήσουν το ίδιο σχέδιο νομίσματος.
Ο Glazyev και ο Mityaev ήταν εντελώς ειλικρινείς και έκαναν ερωτήσεις και για τον Παγκόσμιο Νότο. Όσο και αν εξαιρετικά ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα θα έπρεπε να παραμείνουν εκτός αρχείου, αυτό που είπαν για τον δρόμο προς την πολυπολικότητα ήταν αρκετά αποθαρρυντικό – στην πραγματικότητα βασισμένο στην ρεαλπολιτική.
Ο Γκλάζιεφ τόνισε ότι η ΕΟΚ δεν μπορεί να ζητήσει από τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν συγκεκριμένες οικονομικές πολιτικές. Υπάρχουν πράγματι σοβαρές προτάσεις για το σχεδιασμό ενός νέου νομίσματος, αλλά η τελική απόφαση εξαρτάται από τους ηγέτες των πέντε μόνιμων μελών. Αυτό συνεπάγεται πολιτική βούληση – η οποία τελικά θα κατασκευαστεί από τη Ρωσία, η οποία είναι υπεύθυνη για πάνω από το 80 τοις εκατό του εμπορίου της ΕΑΕΕ.
Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μια νέα ώθηση μετά την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Xi Jinping στη Μόσχα στις 21 Μαρτίου, όπου θα έχει σε βάθος στρατηγικές συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Glazyev τόνισε ότι ως έχει, η Κίνα κερδίζει μεγάλα κέρδη, καθώς η οικονομία της δεν έχει επιβληθεί –τουλάχιστον όχι ακόμα– από τις ΗΠΑ/ΕΕ και το Πεκίνο αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε πολύ μειωμένες τιμές. Τα κεφάλαια που χάνουν οι Ρώσοι όσον αφορά την πώληση ενέργειας στην ΕΕ θα πρέπει να αντισταθμιστούν από τον προτεινόμενο αγωγό Power of Siberia II που θα εκτείνεται από τη Ρωσία στην Κίνα, μέσω Μογγολίας – αλλά αυτό θα διαρκέσει μερικά χρόνια ακόμη.
Ο Γκλάζιεφ σκιαγράφησε την πιθανότητα μιας παρόμοιας συζήτησης για ένα νέο νόμισμα που διεξάγεται εντός του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) – ωστόσο τα εμπόδια θα μπορούσαν να είναι ακόμη πιο ισχυρά. Για άλλη μια φορά, αυτό θα εξαρτηθεί από την πολιτική βούληση, στην προκειμένη περίπτωση Ρωσίας-Κίνας: μια κοινή απόφαση Σι και Πούτιν, με κρίσιμη συμβολή από την Ινδία – και καθώς το Ιράν γίνεται πλήρες μέλος, η επίσης πλούσια σε ενέργεια Τεχεράνη.
Αυτό που είναι ρεαλιστικό μέχρι στιγμής είναι η αύξηση του διμερούς εμπορίου στα δικά τους νομίσματα, όπως στις περιπτώσεις Ρωσίας-Κίνας, Ρωσίας-Ινδίας, Ιράν-Ινδίας, Ρωσίας-Ιράν και Κίνας-Ιράν.
Ουσιαστικά, ο Glazyev δεν βλέπει τη Ρωσία να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτό μπορεί να εμπίπτει στην Πρωτοβουλία Παγκόσμιας Ασφάλειας της Κίνας. Η διαίρεση σε δύο μπλοκ φαίνεται αναπόφευκτη: η δολαριοποιημένη ζώνη –με την ενσωματωμένη ευρωζώνη– σε αντίθεση με την πλειοψηφία του Παγκόσμιου Νότου με ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα και νέο νόμισμα συναλλαγών για το διεθνές εμπόριο. Στο εσωτερικό, τα μεμονωμένα έθνη θα συνεχίσουν να δραστηριοποιούνται στα δικά τους εθνικά νομίσματα.
Ο δρόμος προς την «απεξάρτηση»
Ο Γκλάζιεφ ήταν πάντα σφοδρός επικριτής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας και εξέφρασε τις αμφιβολίες του – απηχώντας το βιβλίο του Ο Τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος . Δεν παύει ποτέ να τονίζει ότι το αμερικανικό σκεπτικό είναι να βλάψει τη ρωσική οικονομία σε κάθε μέτωπο, ενώ τα κίνητρα της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας συνήθως εγείρουν «σοβαρά ερωτήματα».
Είπε ότι αρκετές λεπτομερείς προτάσεις για τον αναπροσανατολισμό της Κεντρικής Τράπεζας έχουν σταλεί στον Πούτιν, αλλά δεν έχει υπάρξει συνέχεια. Προκάλεσε επίσης το εξαιρετικά λεπτό θέμα της διαφθοράς που εμπλέκει βασικούς ολιγάρχες που, για αδιευκρίνιστους λόγους, δεν έχουν παραγκωνιστεί από το Κρεμλίνο.
Ο Γκλάζιεφ είχε προειδοποιήσει για χρόνια ότι ήταν επιτακτική ανάγκη για τη Μόσχα να πουλήσει συναλλαγματικά περιουσιακά στοιχεία που είχαν τοποθετηθεί στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες που αργότερα κατέληξαν να εξαπολύσουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία θα έπρεπε να είχαν αντικατασταθεί από επενδύσεις σε χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα. αποθέματα υψηλής ρευστότητας βασικών αξιών· σε τίτλους των κρατών μελών EAEU, SCO και BRICS· και στην πρωτεύουσα διεθνών οργανισμών με ρωσική συμμετοχή, όπως η Ευρασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, η Διακρατική Τράπεζα της CIS και η Τράπεζα Ανάπτυξης BRICS.
Φαίνεται ότι το Κρεμλίνο τουλάχιστον γνωρίζει τώρα πλήρως τη σημασία της επέκτασης των υποδομών για τη στήριξη των ρωσικών εξαγωγών. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία διεθνών αγορών συναλλαγών για συναλλαγές ρωσικών πρωτογενών αγαθών εντός της ρωσικής δικαιοδοσίας και σε ρούβλια. και δημιουργία διεθνών δικτύων πωλήσεων και υπηρεσιών για ρωσικά προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία.
Για τη Ρωσία, λέει ο Glazyev, η βασική πρόκληση στη νομισματική πολιτική είναι ο εκσυγχρονισμός της πίστωσης. Και για να αποτραπεί ο αρνητικός αντίκτυπος από ξένες χρηματοοικονομικές πηγές, το κλειδί είναι η εγχώρια νομισματοποίηση – «συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της μακροπρόθεσμης και μεσοπρόθεσμης αναχρηματοδότησης των εμπορικών τραπεζών έναντι των υποχρεώσεων των μεταποιητικών επιχειρήσεων και των εξουσιοδοτημένων κρατικών φορέων. Συνιστάται επίσης η σταθερή αντικατάσταση των ξένων δανείων των ελεγχόμενων από το κράτος τραπεζών και εταιρειών με εγχώριες πηγές πιστώσεων».
Έτσι, ο επιτακτικός δρόμος προς τη Ρωσία, που ισχύει τώρα, είναι η «απεξάρτηση». Πράγμα που ουσιαστικά σημαίνει να απαλλαγούμε από μια «υπερκρίσιμη εξάρτηση των περιγραμμάτων αναπαραγωγής του από αγγλοσαξονικά νομικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», κάτι που συνεπάγεται «συστηματικές απώλειες του ρωσικού χρηματοπιστωτικού συστήματος απλώς στη διαφορά κερδοφορίας μεταξύ του δανεισμένου και του τοποθετημένου κεφαλαίου. .»
Αυτό που τόνισε επανειλημμένα ο Γκλάζιεφ είναι ότι όσο δεν υπάρχει μεταρρύθμιση της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας, οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για ένα νέο νόμισμα που υιοθετήθηκε από τον Παγκόσμιο Νότο αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες πιθανότητες. Οι Κινέζοι, σε μεγάλο βαθμό διασυνδεδεμένοι με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μπορεί να αρχίσουν να έχουν νέες ιδέες τώρα που ο Σι Τζινπίνγκ, στο αρχείο, και χωρίς προηγούμενο, όρισε τον προκλημένο από τις ΗΠΑ Υβριδικό Πόλεμο κατά της Κίνας για αυτό που είναι, και έχει ονομάσει: είναι ένα Αμερικανική επιχείρηση.
Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρο είναι ότι η πορεία προς ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα που σχεδιάστηκε ουσιαστικά από τη Ρωσία-Κίνα και υιοθετήθηκε από τεράστιες περιοχές του Παγκόσμιου Νότου, θα παραμείνει μακρύς, δύσκολος και εξαιρετικά δύσκολος. Οι συζητήσεις εντός της ΕΑΕΕ και με τους Κινέζους ενδέχεται να επεκταθούν στο SCO και ακόμη και στο BRICS+. Αλλά όλα θα εξαρτηθούν από την πολιτική βούληση και το πολιτικό κεφάλαιο που θα αναπτυχθεί από κοινού από τη στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας.
Γι’ αυτό η επίσκεψη του Xi στη Μόσχα την επόμενη εβδομάδα είναι τόσο κρίσιμη. Η ηγεσία τόσο της Μόσχας όσο και του Πεκίνου, σε συγχρονισμό, φαίνεται τώρα να γνωρίζει πλήρως τον διμέτωπο Υβριδικό Πόλεμο που αναπτύχθηκε από την Ουάσιγκτον.
Αυτό σημαίνει ότι η στρατηγική εταιρική σχέση του ανταγωνιστή τους – το απόλυτο ανάθεμα για την αυτοκρατορία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ – μπορεί να ευημερήσει μόνο εάν εφαρμόσουν από κοινού ένα πλήρες σύνολο μέτρων: από περιπτώσεις ήπιας δύναμης έως την εμβάθυνση του εμπορίου και του εμπορίου στα δικά τους νομίσματα, ένα καλάθι νομισμάτων , και ένα νέο αποθεματικό νόμισμα που δεν είναι όμηρος του συστήματος του Bretton Woods που νομιμοποιεί τον δυτικό χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό.
Μετάφραση από το The Cradle
Συνέχεια της συνέντευξής του ίδιου που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 22 στο Ακουσον Ακουσον